вая́ка, ✂, м.

Вопытны і храбры воін (уст.) або той, хто ваюе задзірыста і няўдала (разм. іран. або жарт.).

  • Праслаўлены в.
  • Гэта быў мудры в.: на тачыле Байкал пераплываў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)