вадзі́цца, ✂; незак.

  1. (1 і 2 ас. не ужыв.). Быць, жыць (пра жывёл, птушак і пад.); быць у наяўнасці.

    • Там водзяцца бабры.
    • Гэткае дабро ў нас даўно не водзіцца.

  2. безас. Быць звычаем, правілам.

    • Як водзіцца ў нас.

  3. Мець справу, сябраваць (разм.).

    • Не вадзіся больш з гэтым хлопчыкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)