вадзя́нка, ✂, ж.

  1. Хвароба, пры якой у тканках і поласцях цела збіраецца вадкасць.

  2. Запоўнены вадкасцю пухір (разм.).

|| прым. вадзяначны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)