вада назоўнік | жаночы род
-
Празрыстая бясколерная вадкасць, якая ўяўляе сабой хімічнае злучэнне вадароду і кіслароду.
- Шклянка вады.
- Марская в.
- Таўчы ваду ў ступе або насіць ваду ў рэшаце (займацца пустымі справамі, марнай працай; размоўнае).
- Вадой не разліць (не разальеш) - каго (пераноснае значэнне: пра неразлучных сяброў; размоўнае).
- Як у ваду глядзеў (быццам загадзя ведаў).
- Вады (нікому) не замуціць (пераноснае значэнне: не зрабіць шкоды).
- Выйсці сухім з вады (пераноснае значэнне: застацца непакараным).
- Віламі па вадзе пісана (пераноснае значэнне: пра што-н. маламагчымае, няпэўнае).
- Ліць ваду на млын - чый, каго (пераноснае значэнне: прыводзіць доказ або дзейнічаць у чыю-н. карысць).
-
(звычайна з азначэннем). Напітак, тэхнічныя растворы.
- Газіраваная в.
- Мінеральная в.
- Вапнавая в.
-
Водная паверхня ракі, возера, мора і пад., а таксама яе ўзровень.
- Падарожнічаць па вадзе.
- Высокая в.
- Дастаўляць грузы вадой.
- Вывесці не чыстую ваду каго-н. (пераноснае значэнне: выкрыць чые-н нядобрыя ўчынкі).
- Цішэй вады, ніжэй травы (пра сціплага, вельмі спакойнага, ціхага чалавека).
-
множны лік: Водная прастора якога-н. раёна.
- Тэрытарыяльныя воды.
- Унутраныя воды.
-
множны лік: Плынь, хвалі, водная маса.
- Глыбокія воды.
- Воды Нёмана.
-
множны лік: Мінеральныя крыніцы курорт з такімі крыніцамі.
- Лячыцца на водах Мінеральныя воды.
-
пераноснае значэнне:, адз. Пра наяўнасць пустога, беззмястоўнага шматслоўя ў дакладзе, лекцыі і пад. (размоўнае).
- Не даклад, а в.
- Верхавая вада — вада, якая сцякла ў рэчкі пасля дажджу ці ўтварылася з расталага снегу.
- Жоўтая вада — хвароба вачэй, пры якой зрэнка набывае жоўты колер.
- Цёмная вада — слепата, выкліканая атрафіяй зрокавага нерва.
|| памяншальна-ласкальная форма: вадзіца і вадзічка.
|| прыметнік: водны і вадзяны.
- Водны шлях.
- Водны раствор.
- Водны спорт.
- Вадзяная пара.
- Вадзяны павук.
- Вадзяны млын.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)