ва́хта, , ж.

  1. У флоце: неадлучнае дзяжурства, а таксама змена, якая нясе такое дзяжурства.

    • Заступіць на вахту.
    • Несці вахту.
    • Начная в.
  2. перан., чаго або якая.

    • Самаадданая, поўная энтузіязму праца ў азнаменаванне чаго-н. (высок.).
    • Працоўная в.

|| прым. вахтавы, .

  • В. журнал.
  • Вахтавая служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)