вахла́к, ✂, м. (разм. пагард.).

Нерастаропны, прастакаваты, а таксама неахайны з выгляду чалавек.

  • Не вахлакі ж тут сядзяць.

|| прым. вахлацкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)