узысці, ​; зак.

  1. Ідучы, падняцца наверх.

    • У. на ўзгорак.
    • У. на другі паверх.
  2. Ступіць, уз’ехаць на паверхню чаго-н. або ўвайсці, уехаць куды-н.

    • У. на кладку.
    • Поезд узышоў на мост.
    • У. на двор.
  3. Пра нябесныя свяцілы: узняцца над гарызонтам.

    • Сонца ўзышло.
  4. Праросшы, паказацца на паверхні глебы (пра пасеянае).

    • Лубін густа ўзышоў.

|| незак. узыходзіць, ✂ і усходзіць, ✂.

|| наз. узыход, ✂ і узыходжанне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)