узвысіць, ​; зак.

  1. Узняць увысь, падняць вышэй навакольнага (паэт.).

  2. перан. Надаць каму-, чаму-н. больш высокае становішча, значэнне.

    • У. каго-н. у чыіх-н. вачах.

  • Узвысіць голас — тое, што і павысіць голас.

|| незак. узвышаць, ✂.

|| наз. узвышэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)