узрушыць, ✂; зак.

  1. Моцна ўсхваляваць, устрывожыць.

    • Гэта падзея ўзрушыла ўсіх.

  2. Узрыхліць, узварушыць паверхню чаго-н. (разм.).

    • У. зямлю на градах.
    • Вецер узрушыў паверхню возера.

|| незак. узрушаць, ✂ і узрушваць, ✂.

|| наз. узрушэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)