узровень, ✂, м.

  1. Гарызантальная плоскасць, якая з’яўляецца мяжой вышыні чаго-н.

    • У. вады ў рацэ.
    • На ўзроўні мора.

  2. Ступень велічыні, развіцця, значнасці чаго-н.

    • Жыццёвы ў.
    • У. механізацыі гаспадаркі.
    • На ўзроўні лепшых сусветных стандартаў.

◊

  • На ўзроўні, у знач. вык. (разм.) — адпавядае неабходным патрабаванням.

    • Лекцыя была на ўзроўні.

|| прым. узроўневы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)