Verbum

узняць, ✂; зак.

1. Нагнуўшыся, узяць (з зямлі, падлогі і пад.).

   • У. лыжку.

2. Падняць, аддзяліць ад зямлі, маючы дастаткова сілы, каб утрымаць (навісу).

   • У. бервяно.

3. Падняць уверх, надаць чаму-н. вышэйшае становішча.

   • У. рукі.
   • У. бровы.
   • У. галаву (таксама перан. стаць бадзёрым, смелым).
   • У. сцяг.
   • У. заслону сцэны.

4. Прымусіць устаць, скрануцца з месца з якой-н. мэтай.

   • У. полк у атаку.
   • У. з ложка каго-н. (разбудзіць).
   • У. мядзведзя з бярлогі (успудзіць, выгнаць).

5. Падняць уверх (пыл, снег і пад.).

   • Машына ўзняла на дарозе пыл.

6. перан., каго (што) на што. Натхняючы, схіліць да актыўных дзеянняў.

   • У. народ на барацьбу.

7. Зрабіць вышэйшым.

   • У. узровень вады.
   • У. чый-н. аўтарытэт (перан. зрабіць больш значным у чыіх-н. вачах).

8. перан. Павялічыць, павысіць.

   • У. прадукцыйнасць працы.
   • У. цэны.

9. перан. Зрабіць больш актыўным, прыўзнятым, палепшыць.

   • У. настрой.

10. Наладзіць, палепшыць, развіць.

    • У. гаспадарку.
    • У. эканоміку.

11. Зрабіць, пачаць дзеянне, названае назоўнікам.

    • У. плач (расплакацца).
    • У. шум.
    • У. трывогу.
    • У. пытанне.

12. Тое, што і узараць (спец.).

    • У. цаліну.

13. перан. Узлаваць, вывесці з сябе.

    • Сказанае чалавека ўзняло.

|| незак. узнімаць, ✂ і уздымаць, ✂.

|| наз. узняцце, ✂, уздым, ✂, узніманне, ✂ і уздыманне, ✂.