ужыць1 дзеяслоў | закончанае трыванне

Змагчы жыць, пражыць дзе-н., з кім-н., ужыцца.

  • Там ніхто не ўжыве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)