узбунтавацца, ✂; зак.

  1. Падняць бунт, паўстанне.

  2. Прыйсці ў стан непакою, трывогі, узбударажыцца, усхвалявацца.

    • Ён узбунтаваўся, прачытаўшы такое.

  3. Пакрыцца хвалямі, прыйсці ў рух.

    • Рака ўзбунтавалася.

|| незак. узбунтоўвацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)