узбудзіцца, ✂; зак.

  1. Прачнуцца, абудзіцца.

    • Дзіця ўзбудзілася ад шуму.

  2. Прыйсці ў стан нервовага пад’ёму.

    • Нервы ўзбудзіліся.

|| незак. узбуджацца, ✂ і узбуджвацца, ✂.

|| наз. узбуджэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)