узброіць, ; зак.

  1. Забяспечыць сродкамі для вядзення вайны, бою (зброяй, тэхнікай і пад.).

    • У. армію.
    • У. атрад вінтоўкамі.
  2. перан., чым. Забяспечыць сродкамі для якой-н. дзейнасці.

    • У. гаспадарку навейшай тэхнікай.
    • Узброеным вокам (пры дапамозе аптычных прылад).

|| незак. узбройваць, .

|| наз. узбраенне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)