Verbum

узбраенне назоўнік | ніякі род

1. гл. узброіцца, -ць,

2. Зброя і боепрыпасы для вядзення вайны, бою.

   • Новыя віды ўзбраення.
   • Быць або знаходзіцца на ўзбраенні (пра зброю, якой аснашчаны войскі).
   • Прыняць (узяць) на ў. (таксама пераноснае значэнне: актыўна выкарыстаць што-н.).