Verbum

узбраенне, ✂, н.

1. гл. узброіцца, -ць,

2. Зброя і боепрыпасы для вядзення вайны, бою.

   • Новыя віды ўзбраення.
   • Быць або знаходзіцца на ўзбраенні (пра зброю, якой аснашчаны войскі).
   • Прыняць (узяць) на ў. (таксама перан. актыўна выкарыстаць што-н.).