узбіцца, ; зак.

  1. Нечакана наскочыць, наткнуцца на каго-, што-н., сутыкнуцца з кім-, чым-н. непажаданым.

    • У. на камень.
    • У. на засаду.
  2. Натрапіць, напасці на што-н. (разм.).

    • У. на пашу.
    • У. на капейку (перан. разжыцца на грошы; разм.).
  3. Узабрацца наверх, насесці, налезці на каго-, што-н. (разм.).

    • У. з бруднымі нагамі на лаўку.

|| незак. узбівацца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)