узбіць, ; зак.

  1. Ударам ці ўдарамі насадзіць, накалоць.

    • У. абруч на бочку.
    • У. вілкі на вожаг.
  2. Надзець, насунуць на што-н. зверху або з цяжкасцю надзець што-н. вузкае, цеснае (разм.).

    • Ледзь узбіў паліто на плечы.
  3. Лёгкімі ўдарамі зрабіць больш рыхлым, пышным, пеністым.

    • У. падушку.
    • У. смятанку.
  4. Разбіць яйка на патэльню (разм.).

  5. Паставіць, палажыць, павесіць што-н. на вельмі высокае, нязручнае месца (разм.).

    • Куды ты ўзбіў гэту скрынку?

|| незак. узбіваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)