узбіць,
-
Ударам ці ўдарамі насадзіць, накалоць.
- У. абруч на бочку.
- У. вілкі на вожаг.
-
Надзець, насунуць на што
-н. зверху або з цяжкасцю надзець што-н. вузкае, цеснае (разм. ).- Ледзь узбіў паліто на плечы.
-
Лёгкімі ўдарамі зрабіць больш рыхлым, пышным, пеністым.
- У. падушку.
- У. смятанку.
-
Разбіць яйка на патэльню (
разм. ). -
Паставіць, палажыць, павесіць што
-н. на вельмі высокае, нязручнае месца (разм. ).- Куды ты ўзбіў гэту скрынку?
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)