Verbum

узарваць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Разбурыць выбухам.

   • У. пераправу.

2. Узадраць, парушыць цэласць чаго-н.

   • У. падлогу.

3. пераноснае значэнне: Парушыць чым-н. спакой, цішыню і пад.

   • Гром апладысментаў узарваў цішыню.

4. пераноснае значэнне, каго (што); пераважна безасабовая форма: Абурыць, раззлаваць (размоўнае).

   • Гэта несправядлівасць узарвала яго.
   • Ад яго слоў мяне ўзарвала.

|| незакончанае трыванне: узрываць.