Verbum

узарваць, ​^✂; зак.

1. Разбурыць выбухам.

   • У. пераправу.

2. Узадраць, парушыць цэласць чаго-н.

   • У. падлогу.

3. перан. Парушыць чым-н. спакой, цішыню і пад.

   • Гром апладысментаў узарваў цішыню.

4. перан., каго (што); пераважна безас.: Абурыць, раззлаваць (разм.).

   • Гэта несправядлівасць узарвала яго.
   • Ад яго слоў мяне ўзарвала.

|| незак. узрываць, ✂.