уважыць, ✂; зак.

  1. Выканаць, прызнаўшы абгрунтаваным.

    • У. чыю-н. просьбу.

  2. Аказаць каму-н. павагу, выканаўшы яго жаданне.

    • У. старога чалавека.

  3. Зрабіць уступку, прыняўшы пад увагу што-н.

    • Яму нельга не ў., ён старэйшы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)