увасабленне, ✂, н.

  1. гл. увасобіць.

  2. чаго. Той (тое), у кім (чым) увасобіліся якія-н. характэрныя рысы.

    • Гэты чалавек — у. дабрыні і сціпласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)