увабраць, ; зак.

  1. Паступова паглынуць, уцягнуць, усмактаць у сябе.

    • Зямля ўвабрала ваду.
  2. Заправіць, усунуць унутр чаго-н.

    • У. кашулю ў штаны.
  3. З’есці без астатку (разм.).

    • У. місу капусты.
  4. Схапіць, захапіць (разм.).

    • Разведчыкі ўвабралі фашыста.

|| незак. убіраць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)