Verbum

утварыць, ✂; зак.

1. Стварыць сабой, выклікаць сабой узнікненне чаго-н.

   • Лініі ўтварылі прамы вугал.
   • Вада ўтварыла ў зямлі паглыбленне.

2. Арганізаваць, заснаваць.

   • У. ваенна-палітычны саюз.

3. Зрабіць што-н. нечаканае, непажаданае, напракудзіць (разм.).

   • Ай, што вы, дзеці, тут утварылі!

|| незак. утвараць, ✂.

|| наз. утварэнне, ✂.