утрыраваць, ; зак. і незак. (кніжн.).

Падаць (-даваць) у перабольшаным выглядзе, сказіць (-ажаць) залішнім падкрэсліваннем якіх-н. бакоў, рыс у чым-н.

  • Факт праўдзівы, але ўтрыраваны.

|| наз. утрыраванне, і утрыроўка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)