уторыць, ✂; незак.

  1. Выконваць другую партыю пры спяванні або ігры на музычным інструменце (спец.).

    • Бас уторыць тэнару.

  2. Паўтараць якія-н. гукі.

    • Лясное рэха ўторыць стуку сякеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)