уткнуць, ; зак.

  1. Прымусіць пранікнуць, увайсці, усадзіць што-н. вострае, тонкае.

    • У. іголку ў клубок.
  2. Схаваць, укрыць у што-н.

    • У. твар у каўнер.
  3. Уперці ў што-н.

    • У. нос у шыбу.

  • Уткнуць нос у што (разм. неадабр.) — паглыбіцца ў разгляданне чаго-н., пераважна ў чытанне.

    • Сядзеў, уткнуўшы нос у кніжку.

|| незак. утыкаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)