Verbum

утаймаваць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Уціхамірыць, супакоіць (чалавека); падпарадкаваць волі чалавека (дзікую або непаслухмяную жывёлу).

   • У. раззлаванага чалавека.
   • У. тыгра.

2. Зменшыць, аслабіць, прыглушыць праяўленне чаго-н.; справіцца з якімі-н. стыхійнымі з’явамі.

   • У. боль.
   • У. смагу.
   • У. пажар.

|| незакончанае трыванне: утаймоўваць.

|| назоўнік: утаймоўванне.

|| назоўнік: утаймаванне.