устаноўшчык, ✂, м.

Работнік па ўстаноўцы, мантажы чаго-н.

  • У. машын.

|| ж. устаноўшчыца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)