устаноўка назоўнік | жаночы род
-
гл. устанавіць.
-
Устаноўлены дзе-н. механізм, прыстасаванне.
- Буравая ў.
-
Мэтавая накіраванасць, арыенціроўка на што-н.
- У. на высокую якасць прадукцыі.
- Творчая ў. пісьменніка.
-
Накіроўваючае ўказанне, дырэктыва.
- У. цэнтральных органаў.
- Даць, атрымаць устаноўку.
|| прыметнік: установачны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)