назоўнік | мужчынскі род
Крайняя частка якой-н. прасторы, край стала, ложка і пад.
- У. лесу.
- Сесці на ўскрайку ложка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
назоўнік | мужчынскі род
Крайняя частка якой-н. прасторы, край стала, ложка і пад.