Verbum

ускочыць, ✂; зак.

1. Скокнуўшы, апынуцца дзе-н.

   • У. на лаўку.

2. Хуткім рухам падняцца з месца.

   • У. ад спалоху.

3. Скочыць у сярэдзіну чаго-н.

   • У. у лодку.

4. Раптам паявіцца, узнікнуць (пра прышч, нарыў і пад.).

   • На лбе ўскочыў гузак.

5. Імкліва ўвайсці, сілай уварвацца куды-н.

   • Байцы ўскочылі ў горад.

6. Трапіць куды-н. выпадкова.

   • У. у яму.

|| незак. ускакваць, ✂.