усячы, ; зак.

  1. Адсякаючы, укараціць; змагчы адсячы (пераважна з адмоўем «не»).

    • У. касільна.
    • Палена цвёрдае — не ўсячэш.

  2. Урабіць у высечаную адтуліну (спец.).

    • У. перагародку ў сцяну.
  3. перан. Паменшыць колькасць складоў у радку (кніжн.).

    • У. склад у вершаваным радку.

|| незак. усякаць, .

|| наз. усячэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)