урэмія, ✂, ж.

Самаатручэнне арганізма рэчывамі, якія затрымліваюцца ў ім пры хваробе нырак.

|| прым. урэмічны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)