уражанне назоўнік | ніякі род

  1. След, які застаецца ў свядомасці, у душэўным жыцці ад убачанага, пачутага, перажытага.

    • Уражанні дзіцячых год.
    • Падарожныя ўражанні.

  2. Уплыў, уздзеянне.

    • Знаходзіцца пад моцным уражаннем.

  3. Уяўленне, думка, што склаліся ў выніку знаёмства, сустрэчы з кім-, чым-н.

    • Дзяліцца ўражаннямі з кім-н.
    • Гэты чалавек зрабіў на нас добрае ў.
    • Складваецца ў., што ён не ва ўсім тут разабраўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)