ураднік, ✂, м.

  1. У царскай арміі: казацкі унтэр-афіцэр.

  2. У царскай Расіі: ніжэйшы чын павятовай паліцыі.

|| прым. урадніцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)