упрыгажэнства, , н.

У архітэктуры, а таксама ў мастацкай і публіцыстычнай мове: імкненне да лішніх, неапраўданых аздабленняў.

  • Выразная мова, тонкі гумар не патрабуюць упрыгажэнства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)