упіцца​2, ✂; зак.

  1. Напіцца дап’яна.

    • У. ад віна.

  2. перан. Атрымаць асалоду, зачаравацца чым-н. (кніжн.).

    • У. гармоніяй гукаў.

|| незак. упівацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)