упіцца​1, ✂; зак.

Моцна, глыбока пранікнуць, уваткнуцца, увайсці ў што-н. (чым-н. вострым, тонкім).

  • П’яўка ўпілася ў цела.
  • У. зубамі ў мяса.
  • Сякера ўпілася ў дрэва.
  • У. вачамі ў каго-н. (перан. пільна, не адрываючыся, пачаць глядзець на каго-н.).

|| незак. упівацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)