упэўненасць назоўнік | жаночы род

  1. гл. упэўнены.

  2. Цвёрдая вера ў каго-, што-н., перакананасць у чым-н.

    • У. у сваіх сілах.
    • У. у сябрах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)