уміраць, ; незак.

  1. Перастаць жыць, а таксама вянуць, сохнуць (пра расліны).

    • Уміралі за радзіму.
    • У. са смеху (вельмі смешна).
  2. перан. Знікаць, прападаць (кніжн.).

    • Такія словы не ўміраюць у вяках.
  3. перан. Адыходзіць у мінулае (пра грамадскія з’явы і пад.).

    • Старое ўмірае, а новае нараджаецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)