умець дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Валодаць уменнем рабіць што-н.

    • У. іграць на скрыпцы.

  2. Валодаць здольнасцю рабіць што-н.

    • Яна не ўмее перабольшваць.
    • Ён не ўмее ліслівіць нерад іншымі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)