Verbum

умацавацца, ✂; зак.

1. Стаць больш моцным, устойлівым.

   • Бераг умацаваўся.
   • Перасаджанае дрэва ўмацавалася ў новым грунце.

2. Размясціцца, стварыўшы сабе абарончыя збудаванні.

   • Часць умацавалася на новым месцы.

3. Стаць больш моцным, здаровым, трывалым.

   • Нервы ўмацаваліся.
   • Здароўе ўмацавалася.
   • Яго становішча ўмацавалася.

4. перан. Стаць цвёрдым, устойлівым, усталявацца, устанавіцца.

   • Калгасы ўмацаваліся.

|| незак. умацоўвацца, ✂.

|| наз. умацаванне, ✂.