Verbum

улегчы, ✂; зак. (разм.).

1. Поўнасцю аддацца якой-н. справе.

   • У. ў навуку.
   • У. габляваць.

2. перан., у што і з інф. Уцягнуцца ў што-н., набыць моцную схільнасць да чаго-н.

   • У. ў гарэлку.

3. Кінуцца наўздагон.

   • Сабака ўлёг за катом.

4. Пачаць заляцацца.

   • У. за дзяўчынай.

|| незак. улягаць, ✂.