уляцець, ; зак.

  1. З лёту, на ляту пранікнуць куды-н.

    • Ластаўка ўляцела ў сенцы.
  2. Вельмі хутка ўбегчы, уехаць куды-н. (разм.).

    • У. у хату.
  3. Упасці, уваліцца ў што-н. (разм.).

    • У. у яму.
    • У. у гразь.
  4. Папасці за якую-н. правіннасць (разм.).

    • Яму ўляцела ад бацькоў.

|| незак. улятаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)