уласны прыметнік
-
Які належыць каму-, чаму-н. як уласнасць.
- Уласная машына.
-
Свой, асабісты.
- Зрабіць што-н. уласнымі рукамі.
- На ўласныя вочы ўбачыць.
- Па ўласнай волі.
-
Які знаходзіцца ў непасрэдным распараджэнні, падпарадкаванні каго-, чаго-н.
- У. карэснандэнт.
- Уласная канцылярыя.
-
Літаральны, сапраўдны.
- Ва ўласным сэнсе слова.
-
Уласцівы толькі каму-, чаму-н., без пабочных дабавак (спецыяльны тэрмін).
- Уласная вага цела.
-
Уласнае імя — у граматыцы: назоўнік, які з’яўляецца асабовай індывідуальнай назвай каго-, чаго-н.; процілегласць агульнае імя.
- Полацк — уласнае імя горада.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)