Verbum

уласны, ✂.

1. Які належыць каму-, чаму-н. як уласнасць.

   • Уласная машына.

2. Свой, асабісты.

   • Зрабіць што-н. уласнымі рукамі.
   • На ўласныя вочы ўбачыць.
   • Па ўласнай волі.

3. Які знаходзіцца ў непасрэдным распараджэнні, падпарадкаванні каго-, чаго-н.

   • У. карэспандэнт.
   • Уласная канцылярыя.

4. Літаральны, сапраўдны.

   • Ва ўласным сэнсе слова.

5. Уласцівы толькі каму-, чаму-н., без пабочных дабавак (спец.).

   • Уласная вага цела.

○

• Уласнае імя — у граматыцы: назоўнік, які з’яўляецца асабовай індывідуальнай назвай каго-, чаго-н.; проціл. агульнае імя.

• Полацк — уласнае імя горада.