уласна часціца
-
пабочн., са словам «кажучы» або без яго. Па сутнасці, на самай справе.
- Я, у. кажучы, не чакаў такога.
-
часціца: Ва ўласным разуменні слова.
- За тэкстам літаратурнага сцэнарыя пачалася ў. рэжысёрская работа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)