уласна, часц.

  1. у знач. пабочн.

    , са словам «кажучы» або без яго. Па сутнасці, на самай справе.

    • Я, у. кажучы, не чакаў такога.

  2. часц. Ва ўласным разуменні слова.

    • За тэкстам літаратурнага сцэнарыя пачалася ў. рэжысёрская работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)