Verbum

уладзіць, ✂; зак.

1. Давесці да жаданага канца, да згоды.

   • У. справу.
   • У. спрэчнае пытанне.
   • У. канфлікт.

2. Змясціць, прыстроіць куды-н.; дапамагчы паступіць на работу, вучобу.

   • У. хворага ў шпіталь.
   • У. на кватэру.
   • У. юнака на працу.

3. Зручна размясціць, палажыць, паставіць.

   • У. калодачны вулей на дрэве.

4. Унаравіць, дагадзіць (разм.).

   • Гэтаму чалавеку цяжка ў.

5. Прывесці ў належны парадак; зрабіць прыгодным для карыстання (разм.).

   • У. усё ў хаце.
   • У. станок.

6. Паспець прыбыць куды-н. у пэўны час (разм.).

   • Уладзіў пад самы абед.

|| незак. уладжваць, ✂.

|| наз. уладжванне, ✂.