уладны назоўнік | жаночы род | кніжнае
-
Схільны навязваць сваю волю, загадваць, падначальваць сабе; які выражае ўладу, волю, рашучасць, уладарны.
- У. чалавек.
- У. позірк.
-
(звычайна з адмоўем «не»). Які мае права, уладу што-н. рабіць.
- Не ўладны загасіць такі агонь.
-
пераноснае значэнне: Неадольны, усемагутны.
- Уладнае пачуццё.
|| назоўнік: уладнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)