уладны,
-
Схільны навязваць сваю волю, загадваць, падначальваць сабе; які выражае ўладу, волю, рашучасць, уладарны.
- У. чалавек.
- У. позірк.
-
(звычайна з адмоўем «не»). Які мае права, уладу што
-н. рабіць.- Не ўладны загасіць такі агонь.
-
перан. Неадольны, усемагутны.- Уладнае пачуццё.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)