Verbum

уладны, ✂, ж. (кніжн.).

1. Схільны навязваць сваю волю, загадваць, падначальваць сабе; які выражае ўладу, волю, рашучасць, уладарны.

   • У. чалавек.
   • У. позірк.

2. (звычайна з адмоўем «не»). Які мае права, уладу што-н. рабіць.

   • Не ўладны загасіць такі агонь.

3. перан. Неадольны, усемагутны.

   • Уладнае пачуццё.

|| наз. уладнасць, ✂.