уладарыць, ✂; незак.

  1. Правіць краінай, дзяржавай, быць уладаром, мець уладу на кім-, чым-н.

    • У. над прыродай.

  2. перан. Панаваць, займаць пануючае становішча.

    • На дварэ ўладарыць восень.

|| наз. уладаранне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)