улада назоўнік | жаночы род
-
Права і магчымасць распараджацца кім-, чым-н., падпарадкоўваць сваёй волі.
- Бацькоўская ў.
- Перавысіць уладу.
- Выпусціць каго-, што-н. з-пад сваёй улады.
- Траціць уладу над сабой (губляць самакантроль).
- Быць ва ўладзе або пад уладай каго-, чаго-н. (пад уздзеяннем, уплывам; кніжнае).
- Пад уладай пачуццяў (пераноснае значэнне).
-
Палітычнае панаванне, дзяржаўнае кіраванне і яго органы.
- Вярхоўная ў.
- Выканаўчая ў.
- Быць ва ўладзе.
- Прыйсці да ўлады.
-
Асобы з урадавымі і адміністрацыйнымі паўнамоцтвамі.
- Мясцовыя ўлады.
- Ваша ўлада — рабіце, што хочаце, ваша справа.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)